Democraat
Jan Steen – Vrolijke huisgezin
In deze kamer ben ik
eindelijk thuis.
Ik zal geen vers meer schrijven dat mijn leven
uiteen moet rukken om te zijn geschreven.
Ben ik een dichter, dan is ’t per abuis.
Ik lees het nieuwe boek.
De kachel suist.
Geertruida staat een overhemd te strijken.
Ik heb maar van de bladzij op te kijken
om te beseffen welk geluk hier huist.
Zo zal het door de
jaren blijven duren.
We krijgen straks een kind en mijn pensioen
zal voor onze oude dag het zijne doen.
We hoeven niet voortijdig te verzuren.
Ook leven wij in vrede
met de buren.
De ene heet Van Bakel, de ander Griffioen.
Naar:
Gerrit Achterberg