United States of America

 

 

 

 

 

 

“The Highwaymen”

 

Kris Kristofferson – Johnny Cash – Waylon Jennings – Willie Nelson

 

 

Als subtitel zou ik deze bijdrage eigenlijk willen geven: You love it or you hate it!”

Ik doe het beide!

 

Ja, ik hield haast onvoorwaardelijk van Amerika. Vele tientallen malen ben ik er geweest en heb ik zelfs er een poosje gewoond. In de jaren 1967 tot en met 1974 was ik meer in Amerika dan in eigen land en de pakweg tien jaren daarna kwam ik er toch haast wel jaarlijks een lange vakantie doorbrengen. Ik kan mij het een en ander nog goed herinneren halverwege de jaren zeventig. Ik was al getrouwd, woonde rustig in Nederland en alles ging eigenlijk wel goed. We gingen maar weer eens een tocht maken in ‘the States’ zoals wij pleegden te zeggen en net voor we moesten landen op John F. Kennedy International Airport in New York moest het vliegtuig op z’n beurt wachten om te mogen landen. Dat ging dan met wat rondcirkelen boven New York gepaard en vanwege het prima weer had ik vrij uitzicht over de stad. De stad waar ik zoveel had meegemaakt, zoveel had rondgestruind en die ik zelfs kende tot diep in de achterafbuurten én chique buurten aan toe. Ik had moeite om mijn ‘waterlandertjes’ in bedwang te houden uit pure emotie. Zó hield ik van die stad en van dat land. In 1976 bijvoorbeeld, tijdens het Bicentennial (200-jarig bestaan van de U.S.) heb ik die dag, de 4th of July, uitbundig meegevierd op de Mall in Washington DC. Ik voelde me één met al die bijna een miljoen trotse en nationalistische Amerikanen die daar bijeengekomen waren om dit spektakel luister bij te zetten. Helemaal te gek werd het toen onder andere Johnny Cash optrad en enkele ballades ten gehore bracht. Als één man stonden ‘plotsklaps’ de bijna één miljoen bezoekers aan dit evenement op en juichten de man toe. Dan gaat er echt iets door je heen!

 

In the U.S. voelde ik me totaal vrij en wel in alle opzichten! Ik gaf vrienden en kennissen in Nederland wel eens een voorbeeld, vooral zij die wisten dat ik voor mijn toenmalige werk ook weleens in het Oostblok bivakkeerde. Ik gaf dan altijd als voorbeeld: “Kijk,” als ik in Moskou of Kiev rondloop dan had ik het gevoel dat achter elke lantaarnpaal wel een geheim agent stond die mij en mij alleen in de gaten wilde houden. In Nederland had ik dat gevoel dat ze om de vijf lantaarnpalen stonden en in de U.S. had ik ‘t gevoel dat niemand me in de gaten hield! Hoeveel lantaarnpalen er ook te vinden waren. Hoe fout bleek mijn voorbeeld later te zijn! Maar ja, dat was later!

 

 

 

Monument Valley, Navaja Tribal ParkUtah

 

 

Tijden, landen én mensen veranderen en om de een of andere reden kwam het er niet meer van om nog eens naar de ‘States’ te reizen. Pas eind jaren negentig en begin 2000 ben ik er weer eens een paar keer geweest. Natuurlijk was ik me bewust van diverse veranderingen. Zowel politiek als economisch. Ik had inmiddels ook vernomen dat de vermeende ‘vrijheid’ in de ‘States’ toch wel erg ingeperkt was geworden. Ook al het feit, zoals uit de cijfers bleek, dat de ‘States’ de meeste gedetineerden huisvestte, naar rato natuurlijk, ter wereld. Dit gaf en geeft te denken. Dat dit getal alsmaar toeneemt en ook dat de wetten steeds draconischer worden is mij eveneens niet ontgaan. In 2001, toen ik nog even de Niagara Falls en New York bezocht heb, hebben we besloten nimmer meer naar de ‘States’ op vakantie te gaan. Of het moet zijn dat we er wellicht ooit nog eens heen moeten voor zaken of iets dergelijks, maar voor ons plezier? Neen, die tijd is geweest!

 

 

 

Ceasar’s Palace – Las Vegas

 

 

 

 

Grand Canyon

 

 

Niet dat ik al zijn maatregelen en politiek veroordeel, zeker niet, maar de manier waarop ene G.W. Bush het gepresteerd heeft door middel van twijfelachtige verkiezingsuitslagen het presidentschap te bemachtigen heeft mij ook al aan het denken gezet. Geenszins zal men mij ooit (kunnen) verwijten een vriend van de fundamentele Moslims te zijn, noch dat men mij ooit zal verwijten ook maar enigszins sympathieën in die richting te hebben. Maar wat de ‘States’ nú doen en zeker na het nog immer in raadselen gehulde gebeuren van 9/11, ‘daar zakt je de broek toch echt wel van af.’ Om het dan maar eens erg ‘plastisch’ en duidelijk uit te drukken.

 

 

 

Sint-Helens Bridge

 

 

 

 

Sears Tower

 

 

De rol van ‘politieagent’ van de hele wereld bevalt mijns inziens de huidige regering van de ‘States’ een beetje té goed. Neem alleen maar hoe men onderdanen van bevriende naties, zoals Nederland en de rest van West-Europa behandelt als men aankomt op bijvoorbeeld de voornaamste luchthaven van New York. Nou zijn douane en immigratiemedewerkers nergens en nooit mijn beste kameraden geweest, maar de behandeling die je je hier moet laten welgevallen slaat werkelijk alles. Zelfs al heb je tussen je paperassen papieren die toch op zijn minst zouden kunnen doen vermoeden, dat men zeker niét met een vijand te maken heeft! De behandeling is ‘honds’ en gaat de grens van ‘het nog net te accepteren’ verre te boven.

 

 

 

The Arch – St. Louis

 

 

 

 

Capitol Hartford – Connecticut

 

 

De laatste jaren zijn mijn ogen echter open gegaan ten aanzien van de Amerikaanse samenleving en heus niet alles is slecht, verre van dat. Echter de individuele vrijheid die Amerika toch altijd zo ‘hoog in het vaandel’ had staan voor ieder individu, wordt steeds meer en meer opgeofferd aan het ‘hogere’ belang, welk dat dan ook maar moge zijn. Zeker het justitiële systeem gaat een richting uit die wij al lang kennen, maar dan vanuit de geschiedenis. Met name vanuit de Romeinse geschiedenis. Niet dat bijna alle ‘Courthouses’ (rechtbanken) qua bouwstijl in de Grieks-Romeinse stijl zijn opgetrokken of gebouwd. Neen, ook het systeem als zodanig gaat steeds meer en meer die richting uit. Kei- en keihard, met weinig tot geen mededogen en compassie. Draconische strafmaten en doodstraffen die ‘te pas’ en ‘te onpas’ worden uitgesproken, zeker als het niet-blanke, armere en kansarme verdachten betreft. Het o zo Christelijke Amerika hanteert steeds en steeds meer het ‘oog om oog’ en ‘tand om tand’ principe. Alhoewel zeker meer dan de helft van de bevolking zich positief en/of ‘wederomgeboren’ Christen noemt en derhalve zou moeten weten wat ‘genade’ is, constateren we een steeds meer meedogenloos vervolgingsbeleid. Ik kan mij met een dergelijke harde samenleving niet meer identificeren!

 

 

 

Colorado State Capitol – Denver

 

 

 

 

Capitol – Washington

 

 

Amerika is ook het land van uitersten. Door middel van het internet wordt dat ook steeds duidelijker. Enerzijds zó conservatief, zó puriteins, zó behoudend en zogenaamd Christelijk en langs de andere kant vind je de meest gore en misselijkmakende sites als zijnde van Amerikaanse origine. Het meest was ik ooit geschokt door een bericht vanuit een regionale krant ergens uit de zogenaamde Bible Belt van de States (het zuiden), waarin het ging om een nog vermeende verdachte die een aanranding en moord zou hebben gepleegd. Later bleek dat de verdachte totaal onschuldig was! Een lid van de groep waar de aanklager toebehoorde had al geroepen: “Tell him about Jesus and put him on the chair” (vertel hem over [het Evangelie] van Jezus Christus en zet hem dan op de elektrische stoel!). Dit toenemende kortzichtige en veelal bij republikeinen voorkomend gedrag veracht ik in hoge mate.

 

 

 

Skyline of Seattle

 

 

 

 

Old Faithful Geyser in Yellowstone Park

 

 

Amerika en de Amerikanen hebben ook in hoge mate een soort van amusementwaarde voor mij. Als je een groep Amerikanen ontmoet of zelfs een alleenstaande Amerikaan, dan is het eerste wat hij/zij vraagt: “Waar kom je vandaan?” Alleen al aan het antwoord kun je enorm veel plezier beleven. Spreek je goed Engels en zelfs met een juiste Amerikaanse tongval en je antwoordt: “Holland!,” dan is de kans erg groot dat je opponent meteen reageert met: “Michigan?” Wel en dat gewoon omdat er een stadje, Holland genaamd, in de staat Michigan ligt. Heeft hij/zij echter door dat je echt uit Europa komt dan is de kans groot dat hij weet te vertellen dat hij ook in Kopenhagen of Brussel is geweest. Er zijn er die zelfs weten dat Amsterdam de hoofdstad is van Nederland (Holland), maar die weten dan ook iets meer van de ‘vrije’ drugs en de dames achter de ‘red lights’ (rode lichtjes).

 

 

 

State Capitol in CheyenneWyoming

 

 

 

 

Downtown – Santa Fe

 

 

Waarmee ik maar wil aangeven dat de kennis van de geografie (aardrijkskunde) bij de gemiddelde Amerikaan abominabel is. Überhaupt vind ik de algemene ontwikkeling van de gemiddelde  gestudeerde Amerikaan erg slecht. Laat staan de gewone ‘Jan met de pet’ ofwel het Amerikaanse equivalent gebruikend: ‘Joe Six-Pack’ (zes flesjes bier in een pakje of kartonnen houdertje). Echter op zijn/haar vakgebied, oef, dan kunnen wij er weer ‘een puntje aan zuigen!’ Dan overtreffen zij vaak onze kennis van zaken in veel gevallen. De gemiddelde Amerikaan is erg goed in zijn/haar vak en zéér gespecialiseerd, maar daarbuiten is het niveau (veelal) bedroevend laag.

 

 

 

Arizona Desert

 

 

 

 

Souvenirverkoop door Indiaanse vrouw bij Monument Valley

 

 

Een ander aspect wat ik met ‘lede’ ogen heb moeten gadeslaan is het bijna ontbreken van een sociaal vangnet. Mét de Amerikaanse overheid ben ik het helemaal eens om iedereen gelijke kansen te geven en ontplooiingskansen of mogelijkheden. Ook ‘Free Enterprise’ is mij uit het hart gegrepen. Maar wat te doen met mensen die minder begaafd zijn, of zij die in omstandigheden zijn opgegroeid die niet zo veelbelovend zijn? Dat dan gezet tegenover een maatschappij waarin een gedegen sociaal vangnet ontbreekt en je het dan alleen moet hebben van Charity! (liefdadigheid). Dan ligt de weg naar een langdurig verblijf in een van de duizenden ‘gevangenisfabrieken’ voor menigeen wagenwijd open. Die ‘gulden’ middenweg, dié ontbreekt in dat land en ik ‘vrees met grote vreze’ dat ons landje dezelfde kant op gaat.

 

 

 

Colorado in Spring – Aspen

 

 

 

 

Town Hall Nederland – Colorado

 

 

Toch is de ‘States’ ook echt het land van de onbegrensde mogelijkheden. Rijk zijn of rijk worden is geen ‘vies woord’ en de mogelijkheden dit te bereiken zijn er volop! Alhoewel de bureaucratie ook daar toeslaat, maar toch nog stukken en stukken minder, dan aan deze kant van de oceaan. Een van die kanten van dit vrije, van dit uitdagende aspect van de ‘States’ is dat men net zo gemakkelijk een nieuw bedrijf opzet, dan dat men een nieuw huwelijk aangaat. Men verhuist dan ook net zo simpel als dat men hier eventueel een andere auto aanschaft.

 

 

 

Skyline – Dallas

 

 

 

 

SkylineLittle Rock

 

 

Toch nog even terugkomend op die eerste ontmoeting met een gemiddelde Amerikaan, die na te vragen waar je vandaan komt, het niet lang voor zich kan houden om je te vragen wat je doet (voor werk) en … en dat vooral! Hoeveel je verdient? Want die verdienste is wel erg maatgevend voor een Amerikaan. Ze zijn er zelf ook erg open en relatief eerlijk over. Zo ging ik eens verhuizen van mijn min of meer bedompte appartementje in de Greenwich Village in New York naar het wat luxer en meer in aanzienstaande Bloomfield (New Jersey). Een typisch Amerikaans stadje ‘onder de rook’ van een grote stad en bijna uitsluitend bewoond door forensen. Binnen de kortste keren had ik een ‘lading’ uitnodigingen en ik hoefde maar een ‘kick’ te geven van wat ik tekort kwam in mijn huisraad en het stond al op de stoep voor mijn voordeur. Kijk, dat is ook Amerika! Maar ik had het grote voordeel van het feit dat ik blank was, niet echt arm, redelijke opleiding genoten had, redelijk Engels sprak, niet tot een seksuele minderheid scheen te behoren, van pakweg 8.00 tot 18.00 uur braaf weg was en dus aan het werk. Ik kleedde mij redelijk netjes en een beetje conservatief. Dat moest wel voor mijn werk! en ‘most of all:’ Ik had enkele boeken in mijn verhuisdozen, waaruit bleek dat ik wellicht ook nog eens een lid van een der plaatselijke kerken zou kunnen worden. Dús ik was geen ‘Liberal of communist.’ Kortom, ik paste in het gewenste ‘plaatje.’ Ja, dan zit je goed daar in de ‘States!’ “Gebakken” zou ik zeggen! Want zelfs met een verhuizing komen de nieuwe buren je helpen. Gevraagd of ongevraagd! en kijken net als wij o zo graag in je spulletjes.

 

 

 

RSA Tower in Montgomery

 

 

 

 

French Quarter – New Orleans

 

 

Dat doet me ineens weer denken aan een voorval, jaren en jaren later. We waren al lang gesetteld in Nederland. We hadden een boekenwinkel en toen de ‘kriebels’ weer eens opkwamen voor een vakantie gingen we opnieuw naar de ‘States.’ Ditmaal naar Florida, heerlijk met een huurauto vanaf New York lekker langzaam afzakken tot de ‘Sunshine State.’ Een prachtig gebied, meren en moerassen en Disneyland niet te vergeten. Ook Cape Canaveral, de lanceerbasis voor de Amerikaanse raketten bij uitstek en nog veel meer.

 

 

 

Nederland in Texas

 

 

 

 

Downtown – San Antonio

 

 

 

 

San Antonio (1)

 

 

 

 

San Antonio (2)

 

 

Op de terugweg en reeds op de luchthaven werden we geconfronteerd met een heel vreemd gegeven. Alle, maar dan ook alle vluchten naar Europa werden gecancelled. Gelukkig vlogen wij niet met de KLM, want dan hadden we met een gratis kopje koffie de hele nacht in de vertrekhal moeten doorbrengen. Neen, wij werden keurig middels een stencil geïnformeerd doch verzocht om in te checken en de benodigde spullen in de handbagage te doen. Dit om een extra nacht in een nabijgelegen hotel door te brengen nabij het luchthavencomplex. Dit alles op kosten van de luchtvaartmaatschappij en we werden met een bus naar het Hilton hotel gebracht. Niet bepaald het soort hotel dat ik regelmatig frequenteer, alleen al om de ‘gepeperde’ rekeningen. Daar kregen we een maaltijd aangeboden en een lading coupons voor gratis drankjes. Een perfecte service. Aan een van de grote tafels waar het diner werd opgediend ontmoetten we een echt Amerikaans stel. Man, vrouw en twee kinderen. Aardig gesprek mee gehad en hij bleek psychiater te zijn en zou naar België gaan en wel naar Geel. Toevallig wist en weet ik dat men al jaren en jaren in Geel een bijzonder soort zorg aanwendt ten aanzien van psychiatrische patiënten. Die verblijven namelijk onder auspiciën van het ziekenhuis bij particulieren thuis. Dat ‘fenomeen’ wilde de Amerikaanse psychiater eens van nabij bestuderen.

 

 

 

Tower of the Americas – San Antonio

 

 

 

 

Chicago (1)

 

 

 

 

Chicago (2)

 

 

Het feit dat ik van dit ‘fenomeen’ toevallig op de hoogte was intrigeerde de man in hoge mate en wilde alles van me weten en alles wat ik hierover te vertellen had. Zoals het vaak gaat met Amerikanen werd deze ontmoeting afgesloten met het uitwisselen van kaartjes en de ‘toezegging’ en uitnodiging eens langs te komen. Ik deed ‘driftig’ mee. Gaf mijn kaartje en zei hem dat mijn (toenmalige) woonplaats op amper 1½ uur gaans van Geel lag. Voor Amerikaanse begrippen dus echt net om de hoek!

 

 

 

DowntownSeattle

 

 

 

 

Yellowstone National Park

 

 

 

 

Mount Rushmore

 

 

Weken later. Ik was het hele voorval al weer lang vergeten. Het was op een zaterdagmiddag en ik kwam om een uur of vier mijn winkel binnen gelopen. Eigenlijk om langzaam af te sluiten, de  kassa op te maken en me voor te bereiden op ’t heerlijke komende vrije weekend. Een winkelmeisje kwam naar me toe en zei me dat er een telefoontje was geweest van een Amerikaan en dat hij op mij wachtte bij een restaurant in de buurt van het station. Ze had zijn naam opgeschreven, maar die naam zei me vooralsnog helemaal niets. Mobilofoons had je nog niet en ik stapte dan maar in mijn auto om richting station te rijden en was best wel nieuwsgierig wat en wie ik daar aan zou treffen. Dat konden er namelijk velen zijn. Toen ik het betreffende restaurant binnenstapte herkende ik de psychiater gelijk, mét vrouw en de twee ‘kids.’ Hij lachte van ‘oorlel tot oorlel’ en wij hadden twee nachten vier logees! Kijk, dat gebeurde dan in Nederland maar het was wél uitermate volgens de Amerikaanse normen van gastvrijheid!

 

 

 

 

Salt Lake City

 

 

 

 

Las Vegas (1)

 

 

 

 

Las Vegas (2)

 

 

De meest ‘gekke’ en leuke tocht die we ooit in de ‘States’ gemaakt hebben was de zogenaamde ‘kust tot kust reis’ en weer terug. Vanaf New York via Washington, Virginia, Kentucky, Missouri, Oklahoma, Texas, New Mexico, Nevada tot aan de kust in Californië en dan langs de noordroute terug. Via Nevada, Utah, Wyoming, Nebraska, Iowa, Illinois, Indiana, Ohio, Pennsylvania en New Jersey tot we weer in New York terug waren. De ‘company’ die ons een auto had verhuurd heeft er wellicht nóg spijt van. ‘No mileage’ stond er op de folder (onbeperkte kilometers!). Nou, dat hebben ze geweten! Die ‘kar’ kon gelijk naar de ‘handel’ volgens mij. Ruim 13.000 kilometer hadden we ermee ‘gejakkerd.’

 

 

 

Aspen

 

 

 

 

Santa Monica

 

 

De autohuurprijzen in de ‘States’ zijn een stuk goedkoper dan hier in Europa en ook de brandstof was zeker tijdens die reis alleszins betaalbaar en is zelfs nu nóg stukken lager dan bij ons. Ook de vele motels die we onderweg genomen hebben waren niet te duur en tjonge jonge, wat een service! Elke kamer had minimaal 2 supergrote tweepersoonsbedden. ‘King Size’ heet dat daar. Met het huidige prijspeil moet u dan denken aan een 50 tot 75 dollar per kamer! Ja, per kamer en niet per persoon! Wilt u het nog voordeliger? Boek, of ga dan naar de Motel-6 keten of iets dergelijks. Goed, schoon én supervoordelig. Maar voorafboeken is bijna nooit nodig. Het bekende teken buiten bij haast elk motel: ‘Vacancyof  ‘No Vacancy’ is duidelijk genoeg (plaats of geen plaats). Maar zelfs een stadje van amper tienduizend inwoners heeft al gauw een motelletje of tien en wellicht zelfs meer!

 

 

 

Venice Beach

 

 

 

 

Walk of Fame – Hollywood

 

 

De gastvrijheid van de Amerikanen is soms overweldigend. Deze reis maakten we met zes personen. Mijn schoonouders waren door ons ook uitgenodigd en nog een vriend van ons en onze dochter. Nou als je met zes personen bent dan verwacht je toch niet zo gauw alle zes even uitgenodigd te worden bij mensen die je toevallig ontmoet, om bij hen thuis je opwachting te komen maken. Mis! Je bent in de States! “So what?”… zes mensen, geen probleem! en mee eten! en niet te weinig! “Kijk, dat is óók Amerika!”

 

 

 

Chinese Theatre – Hollywood

 

 

Afgezien van het prachtige natuurschoon en de ongeëvenaarde Rocky Mountains heb ik het meest genoten in het ‘knettergekke’ Las Vegas. Dé gokstad bij uitstek. Men zegt dat de maffia alle casino’s in handen heeft, maar dat mag dan wel zo zijn, ik heb me er uitermate veilig gevoeld en in menig casino in Nederland hangt een meer ‘lugubere’ sfeer dan daar. We zouden vier dagen blijven in Las Vegas en ik moest en zou gaan gokken. Echter alleen op de slotmachines en niet het ‘wilde’ werk op de speeltafels. Ik had honderd Dollar gereserveerd voor dit ‘werk’ en geen cent meer. In tegenstelling tot de Nederlandse gokmachines die slechts een gering deel van de inbreng uitbetalen gaat dat in Las Vegas wel even wat anders. Men ‘adverteert’ met 98% uitbetaling en soms wel meer. Nu ben ik nooit zo gelovig geweest ten aanzien van advertenties en reclame maar hier ging ik het geloven. Vier dagen en wel zeker enkele uren per dag ben ik bezig geweest en ondertussen dat je speelt krijg je gratis drank! en dát helpt. Ideetje voor Holland-Casino?

 

 

 

Music Box Steps, Laurel & Hardy (1) – Los Angeles

 

 

 

 

 

 

 

Music Box Steps, Laurel & Hardy (2) – Los Angeles

 

 

Die vier dagen hebben me opgeleverd: 4 dagen eten en drinken voor 6 personen. Voor 4 dagen een goed motel (3 kamers!) plus bij het verlaten van Las Vegas een volle tank benzine en alles bij elkaar heeft me dat € 78,- gekost. Dan ben ik nog de onvergetelijke showavondvoorstelling vergeten met een topartiest in een der betere hotels: Ceasar’s Palace, die we met z’n allen hebben bijgewoond. De ‘kneep’ van het gokken in Nevada, waar elk gat op zijn minst een casino heeft, zit ‘m in het feit dat je amper verliest met die gokkasten en dus ook een goede kans maakt op een relatieve winst. Máár eenmaal verslingerd aan de tafels en je wordt ‘geknipt én geschoren!’ Dus kassa! en dat dus meestal niet voor u!

 

 

 

El Pueblo (1)

 

 

 

 

El Pueblo (2)

 

 

Schitterend is de tocht vanaf Las Vegas door de Dead Valley. Het heetste en warmste stukje van de ‘States,’ vervolgens dwars door Californië naar het tot de verbeelding sprekende Los Angeles. Natuurlijk een stad met óók wolkenkrabbers, maar bovenal een stad met zoveel laagbouw en zo uitgestrekt dat er geen einde aan lijkt te komen. Het fameuze Hollywood is ogenschijnlijk slechts een volledig ingebouwde wijk in dit immense stedelijk gebied. Het nabij gelegen Santa Barbara geeft je het idee dat iedereen daar miljonair is en ondanks dat moet je toch keurig op je beurt wachten bij de vele plaatselijke McDonalds!

 

 

 

Beverly Hills (1)

 

 

 

 

Beverly Hills (2)

 

 

San Francisco is ‘the place to be!’ Helemaal te gek en dan niet alleen vanwege de unieke tramwegen die de oude stad doorkruisen en nog met oeroude kabels worden getrokken, zij het onder de grond. San Francisco is meer, veel meer. San Francisco is de meest on-Amerikaanse stad van de ‘States.’ Veel cultuur, veel geschiedenis, heel, heel veel invloeden van allerlei soorten volkeren. De gay-cultuur is hier echt ‘open en bloot’ en dat in tegenstelling tot de rest van de ‘States.’ Visliefhebbers kunnen terecht op de Fisherman’s Wharf, de oude vissershaven met heel veel restaurantjes en leuke kroegjes. Dat het uitgaansleven hier op een hoog peil staat zal ook niemand verbazen.

 

 

 

Los Angeles (1)

 

 

 

 

Los Angeles (2)

 

 

 

 

Los Angeles (3)

 

 

Op de terugweg zijn we nog een paar dagen in Salt Lake City geweest, de hoofdstad van de staat Utah en het hoofdkwartier van de Mormonen met hun aparte religie en dito tempel. De nabij gelegen zoutvelden zijn eveneens een unicum. Je kunt er gigantische snelheden ontwikkelen met je auto en nog eens legaal ook! Want autorijden is een echt probleem in de ‘States.’ Prachtige wegen, zeer goed onderhouden, zeer breed en veilig bovenal. Maar die maximale toegestane snelheden! Die zijn mijns inziens echt te gek. Neen absurd. Meestal 55 miles per uur. Dus nog geen 95 kilometer per uur! Soms is het om gek van te worden. Temeer daar de wegen soms geheel leeg en verlaten zijn. Maar je weet nooit waar er een sheriff of andere wetsdienaar staat te wachten om je te pakken.

 

 

 

Palm Springs

 

 

Nog even wat algemene feiten: Men denkt soms dat Amerika één grote ‘eenheidsworst’ is. Nou dat is het absoluut niet! New England, het noordoosten is een zeer welvarende en erg Engels aandoende streek. Je vindt hier onder andere de grote en bekende steden als Boston en dé universiteitsstad Hartford. Een prachtig middelhoog bergachtig gebied met een open en vriendelijke bevolking. Het zuiden daarentegen is wat terughoudender en conservatiever. Die echte zuidelijke staten waar het racisme helaas nog steeds ‘onderhuids’ leeft, zijn qua natuur niet echt spectaculair en op Atlanta na, de hoofdstad van de staat Georgia, amper het bezoeken waard. De countrymuziekliefhebber moet zeker naar Nashville, de hoofdstad van de staat Tennessee. Dagelijks zijn daar voorstellingen, kosten een ‘schijntje’ en zeker in de Grand Ole Opry kun je menig bekend artiest tegenkomen.

 

 

 

Joshua Tree National Park (1)

 

 

 

 

Joshua Tree National Park (2)

 

 

Chicago, een miljoenenstad gelegen aan het Michiganmeer, een echte binnenzee waar je de andere zijde echt niet van kunt zien, is een stad met karakter en geschiedenis. Denver, een miljoenenstad, gelegen in de hoge Rocky Mountains, weinig authentieks maar een lustoord en zeker voor hen die de wintersport een warm hart toedragen. Aspen is maar een half uurtje daar vandaan!

 

 

 

CNN-Center, Atlanta – Georgia

 

 

Als u echt van natuur houdt en ruig landschapschoon dan is een rondrit in noordwestelijk Amerika wellicht uwpakkie an.’ De grote steden Seattle en Portland zijn sowieso al anders dan andere Amerikaanse steden. Die op enkele uitzonderingen na wel erg op elkaar gelijken en het landschap aldaar in die noordwesthoek zal u nooit vergeten. Kom in gesprek met de ‘locals’ en u hoort nog van vergeten diersoorten, monsters waar die monster (tjes) van Loch Ness in Schotland maar een kleintje bij vergeleken is of zijn.

 

 

 

Geboortehuis Martin Luther King, AtlantaGeorgia

 

 

De Verenigde Staten van Amerika zijn onafhankelijk sinds 1776. Op dit moment de machtigste staat van de aarde en hebben wel een nationale schuld van: zie volgende regel! $ 8.622.536.957.473,- (Dollar).

 

 

 

Skyline Seattle vanaf de Space Needle

 

 

Op het moment dat dit gegeven voor u ligt en in ‘druk’ is zal het al weer met miljarden vermeerderd zijn! Nog niet zó lang geleden was dit nog € 0,00! Dan bedoel ik ver na de Tweede Wereldoorlog! Het land heeft bijna 300 miljoen inwoners en is ongeveer 253 maal zo groot als Nederland. Sinds kort telt Amerika ruim 6 miljoen Moslims en dit getal is fors stijgende.

 

 

 

Grand Ole OpryNashville

 

 

Evenzo veel Joden en dit getal is dalende. Ruim 61% is Protestant/Evangelisch en 25% is Katholiek. Van de oorspronkelijke bevolking, de Indianen zijn er nog maar slechts een kleine 3 miljoen over. Bijna 70 % is blank en de rest is of zwart of behoort tot de zogenaamde Spaanstalige/Zuid-Amerikaanse bevolkingsgroepen. Voornamelijk zijn dat de Mexicanen en economische vluchtelingen uit het gehele Caraïbische gebied en de rest van Zuid-Amerika. De laatste jaren neemt de U.S. weer een gelimiteerd aantal emigranten aan. Deze komen echter vanuit alle windstreken en de huidige wetten, zeker ten aanzien van rassen zijn dan ook minstens zo ‘scherp’ en streng als hier. Officieel mag en kan er geen sprake meer zijn van discriminatie. Nu nog de praktijk om deze wetten echt te effectueren, maar dan in het Zuiden!

 

 

Silvia Videler.

 

Fotografie: Manfred Wittenbols.

 

Oktober 2006

 

Home